
Άκουσα με προσοχή τον κύριο Καμίνη στα κανάλια. Και τον άκουσα να επαναλαμβάνει το επιχείρημα ότι "οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής ουδέποτε ζήτησαν και ούτε πήραν την άδεια του Δήμου Αθηναίων για μία τέτοια ενέργεια στην πλατεία Συντάγματος". Και αναρωτήθηκα: αυτό θα έπρεπε να είναι η προμετωπίδα των επιχειρημάτων για να υπερασπιστεί ο κ. Καμίνης την κατά τ' άλλα ορθή απόφασή του να διαλύσει την πρωτοβουλία των Χρυσαυγιτών στο Σύνταγμα; Ο Δήμαρχος Αθηναίων -μιλώντας μεταξύ άλλων και στον ALPHA- επέμενε ξανά και ξανά ότι το συσσίτιο της Χρυσής Αυγής ήταν παράνομο γιατί δεν είχε την άδεια του Δήμου. Και γι' αυτόν τον λόγο ο κ. Καμίνης αποφάσισε -όπως είπε- την καταστολή της. Κατά την άποψή μου αυτό ήταν το πλέον επουσιώδες επιχείρημα που θα μπορούσε να επικαλεστεί ο κ. Καμίνης μπροστά στην ουσία, η οποία με μεγάλη μου λύπη είδα να υστερεί σε μεγάλο βαθμό στη ρητορική του Δημάρχου.
Ο κ. Καμίνης -και ο κάθε Δημοκράτης Δήμαρχος Αθηναίων- όφειλε να ακυρώσει μία τέτοια ενέργεια της Χρυσής Αυγής, οπουδήποτε κι αν γινόταν. Όχι μόνο στο Σύνταγμα, αλλά και στην πλέον υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας. Και όφειλε να το κάνει όχι γιατί οι Χρυσαυγίτες δεν ζήτησαν απλά την άδεια του Δήμου, όπως είδα να επιμένει ξανά και ξανά ο κ. Καμίνης. Αλλά γιατί στην πραγματικότητα η διάκριση μόνο για Έλληνες -ή μόνο για Χριστιανούς, ενδεχομένως, στο μέλλον- είναι ο νούμερο ένα λόγος που πρέπει ως κράτος, ως πολιτεία και ως πολίτες να βρισκόμαστε απέναντι σε τέτοιες ενέργειες με φιλανθρωπινό επικάλυμμα, αλλά με έντονα διχαστικό χρώμα.
protagon.gr